“De vrijheid lonkt, het kleinkind huilt, en Gonny (67) zit tussen deze twee werelden in. Een opgewekte dame, die sinds een jaar van haar pensioen geniet. Gonny heeft onlangs de bijzondere mijlpaal van ‘oma worden’ bereikt, maar de wens om vaste babysitter te worden, blijft uit.
Hoe voelde je je toen je voor het eerst oma werd?
“Wanneer je hoort dat je oma gaat worden, is er een ongelooflijke vlaag van emoties. Het is alsof je weer terug bent op het moment dat je zelf voor het eerst moeder werd. Diezelfde mengeling van opwinding, angst, en liefde die je hart overspoelt. Een mengeling van verwondering, liefde en misschien een beetje angst. Ik bedoel, het is een heel nieuw hoofdstuk, nietwaar?”
“Ik was natuurlijk dolblij. Ik bedoel, er is een klein wezentje op komst dat de helft van het DNA van mijn dochter draagt. Een stukje van haar, en een stukje van mij, op een vreemde manier. Maar er was ook angst. Ben ik klaar om oma te zijn? Wat als ik de baby niet goed vasthoud? Wat als de baby mij niet leuk vindt?”
Ze lacht dan en voegt toe: “En dan is er de liefde. Een liefde die je niet kunt beschrijven. Je hebt dit kleine wezentje nog niet eens ontmoet, maar je houdt al zoveel van ze. En nu ze er is, is dat alleen nog maar meer geworden. Het is overweldigend.”
Je bent sinds kort ook met pensioen. Hoe is dat?
“Stoppen met werken… het is een zegen! Weet je, toen ik nog werkte, leek het leven zo’n opgejaagde race. Altijd haast, altijd bezig. Maar nu, het is alsof de wereld ineens in slow-motion is. Je wordt wakker en realiseert je dat je de hele dag voor jezelf hebt. Geen vergaderingen, geen deadlines. Alleen jij en de tijd. Het is een absoluut gevoel van vrijheid.”
Gonny’s enthousiasme over haar pensionering is haast besmettelijk. Ze vervolgde: “Het mooie is dat je eindelijk tijd hebt voor jezelf, voor dingen die je altijd al wilde doen. Of het nu gaat om het lezen van dat boek dat al jaren op je plank ligt, of het maken van die wereldreis die je altijd al wilde. De wereld ligt aan je voeten.”
Er was echter ook een vleugje bezinning in haar stem toen ze toevoegde: “Maar het is ook een tijd van reflectie. Je kijkt terug op je leven, op je werk, en je vraagt je af: ‘Wat wil ik nu echt?'”
Een mooie combinatie om oppasoma te worden?
“Het is niet zo dat ik het niet heb overwogen,” zei ze met een zucht. “Toen mijn dochter me voor het eerst vroeg, was ik verrast. Ik bedoel, het is een grote verantwoordelijkheid. Maar ik hou van mijn dochter en mijn kleinkind, dus natuurlijk wilde ik hen steunen. Ik heb er serieus over nagedacht.”
Ze nam een korte pauze en keek me aan. “Maar toen begon ik me te realiseren wat het zou betekenen voor mijn leven, mijn vrijheid. Drie dagen per week, elke week, zou ik voor een baby moeten zorgen. En hoewel ik van mijn kleinkind hou, voelde dat alsof het mijn leven zou overnemen. “
“Ik wil niet egoïstisch klinken. Ik wil er zijn voor mijn dochter en mijn kleinkind. Maar ik wil ook eerlijk zijn met mezelf en met hen. En de waarheid is dat ik niet klaar ben om mijn vrijheid op te geven voor een vaste oppasrol. Niet op dit moment.”
Hoe reageerde je dochter toen je haar dit vertelde?
“Het was een moeilijk gesprek,” geeft Gonny toe. “Mijn dochter had duidelijk een ander beeld in haar hoofd over hoe mijn taak als oma eruit zou zien. Ik denk dat ze ervan uitging dat ik veel tijd met mijn kleinkind zou doorbrengen. En ja, dat wil ik ook. Maar niet op de manier die zij in gedachten had.”
Ze zucht. “Ze was teleurgesteld, dat kon ik zien. En ik begrijp het. Ze heeft veel aan haar hoofd, met de baby en haar werk. Ze had gehoopt dat ik een deel van die last op me zou nemen. Maar tegelijkertijd moet ze ook begrijpen dat dit mijn tijd is om te genieten van de dingen die ik heb uitgesteld tijdens mijn werkjaren.”
Gonny’s gezicht verzacht een beetje als ze verder praat. “Het was niet makkelijk. Maar uiteindelijk geloof ik dat we een soort begrip hebben bereikt. Ze weet dat ik er altijd voor haar en de baby ben, maar op mijn eigen manier. En ik denk dat ze dat begint te respecteren.”
En nu, met je nieuw ontdekte vrijheid, wat zijn je plannen?
Gonny’s ogen lichten op. “Oh, ik heb een hele lijst! Misschien leer ik wel schilderen, of iets met keramiek, of ga ik allerlei stedentrips maken waar ik eerder niet aan toe ben gekomen. En natuurlijk zal ik altijd tijd maken voor dat prachtige kleinkind van me, wanneer dat mij uitkomt.”
“Ik zal haar leren dat het oké is om je eigen dromen na te jagen, ook als je wat ouder bent,” voegt Gonny toe. “Weet je, ik denk dat we soms vergeten dat ouder worden ook nog steeds over groeien gaat.”
“Als je eenmaal de pensioenleeftijd bereikt, realiseer je je dat het leven te kort is om te voldoen aan de verwachtingen van anderen,” zei ze met een glimlach. “En dat geldt niet alleen voor pensionering, dat geldt voor elke fase in het leven. Of je nu een nieuwe ouder bent, een nieuwe student, of een nieuwe gepensioneerde, het is belangrijk om trouw te blijven aan jezelf.”
Ze nam een moment pauze en voegde toen toe: “Onthoud altijd dat je het recht hebt om je eigen leven te leven, op jouw manier. Dat betekent niet dat je niet om anderen geeft, maar dat je ook om jezelf geeft. En dat is niet egoïstisch, dat is essentieel.”
Dit mooie inzicht van Gonny sluit ons interview af, met een herinnering aan het belang en de waarde van eigenliefde. Of we nu te maken hebben met pensioen, ouderschap of andere uitdagingen in het leven, het is altijd belangrijk om onze eigen behoeften en verlangens te respecteren. En zoals Gonny zo prachtig verwoordt, dat is niet egoïstisch, dat is essentieel.
Extra info
Mijn dochter is geobsedeerd door haar uiterlijk … door mij!
Irene (38): “Mijn gynaecoloog ging over al mijn grenzen”
Nadia is zwanger en rookt 15 sigaretten per dag
De man van Maaike (39) overleed tijdens haar zwangerschap
Lies (43) is een loedermoeder: “Ik kies voor mezelf”
Bronvermelding
© Foto: 123rf.com
